Osobowość borderline to tzw. osobowość z pogranicza. Jest to poważne zaburzenie, które charakteryzuje między innymi niestabilność nastroju, zaburzenia tożsamości, poczucie pustki i lęku, strach przed odrzuceniem, niezadowolenie z życia, próby samobójcze, w większości negatywne uczucia, budowanie niestabilnych relacji i wybuchowość. Borderline rzutuje na całe życie osoby dotkniętej tym zaburzeniem oraz na funkcjonowanie jej bliskich.
Co jest przyczyną borderline?
Przede wszystkim należy podkreślić, że zaburzenia osobowości to nie choroby. Przyczyną borderline są czynniki środowiskowe (na przykład nieodpowiednie wychowanie, zaniedbanie emocjonalne i fizyczne dziecka przez opiekunów, utrata bliskich osób, molestowanie seksualne i inne), obciążenia genetyczne czy nieodpowiednia higiena psychiki. Ponadto przewlekły stres, nadużywanie alkoholu i spożywanie substancji psychoaktywnych mogą być czynnikami zapalnymi, których konsekwencją są zaburzenia osobowości, w tym borderline.
Kiedy można mówić o zaburzeniu borderline?
Oczywiście to wyspecjalizowany diagnosta może postawić diagnozę. Zgłoś się do niego, jeśli co najmniej pięć z poniższych punktów dotyczy właśnie Ciebie (klasyfikacja ICD-10):
-
ryzykowne zachowania mające zapobiec odrzuceniu Cię przez inną osobę,
-
niestałość w relacjach, ale duża intensywność podczas ich trwania,
-
przewlekłe uczucie pustki,
-
zaburzenia tożsamości lub poczucia własnej wartości,
-
impulsywność w co najmniej dwóch obszarach, które mogą być zagrożeniem dla siebie samego (seks, wydawanie pieniędzy, używanie substancji psychoaktywnych, ryzykowne prowadzenie samochodu, napadowe objadanie się),
-
nawracające próby lub groźby samobójcze, samookaleczenia,
-
niestabilność emocjonalna,
-
niekontrolowane wybuchy silnego gniewu nieadekwatne do sytuacji,
-
związane ze stresem myśli o charakterze paranoidalnym lub objawiająca się dysocjacja.
Jak bliscy osoby z zaburzeniami typu borderline mogą postępować?
Przede wszystkim powinni zadbać o siebie i nie przejmować patrzenia na świat osoby z borderline. Należy uniknąć tzw. współuzależnienia. W funkcjonowaniu z osobą zaburzoną pomocna jest empatia, ale także szczerość, otwartość, jasne komunikaty i przede wszystkim stawianie granic dla własnego bezpieczeństwa. Unikaj niepotrzebnych konfliktów. Istotną rolę odgrywa także psychoedukacja, która wspomaga życie bliskich osób z borderline. Świadomość tej choroby to podstawa funkcjonowania z osobą zaburzoną. Pamiętaj, że, mimo chęci zmiany, osoby zaburzone czasami same nie radzą sobie z objawami borderline, a ich celem nie jest niszczenie życia sobie innym, dlatego wspieraj je w walce z zaburzeniem.
Czy borderline można wyleczyć?
Badania pokazują, że zaburzenia osobowości nie są całkowicie uleczalne, jednak odpowiednia farmakoterapia połączona z psychoterapią znacznie poprawiają jakość życia pacjentów. W farmakoterapii stosowane są leki przeciwdepresyjne, przeciwchaotyczne i stabilizujące nastrój. Skonsultuj się ze specjalistą, jeśli istnieje ryzyko, że masz zaburzenie osobowości typu borderline.
