Uwaga! Nadchodzi narcyz

Narcystyczne zaburzenia osobowości i rys narcystyczny są coraz częstszymi diagnozami stawianymi w wielu gabinetach psychologicznych. Dokładne dane dotyczące ilości osób z tym zaburzeniem nie są znane, ponieważ wciąż zbyt mało ludzi kieruje się do specjalistów po pomoc, a narcyz w kolejce po zmianę stoi ostatni.

Kim jest narcyz?

Zagadnienie narcyzmu i jego odmian jest bardzo rozległe, a zdiagnozowanie tego zaburzenia u pacjenta wymaga dużych kompetencji diagnosty. Jednak za podstawowe cechy narcyza uważa się

Arogancję i egocentryzm

Narcyz uważa, że czegokolwiek się nie tknie lub cokolwiek posiada, powinno być to opatrzone przedrostkiem “naj”. Osoby zaburzone kreują własną rzeczywistość, w której stawiają siebie na podium w wyścigu zwanym życiem. Marzą o sławie, szczególnych osiągnięciach i umiejętnościach, a gdy ich wizje nie zostają spełnione, sami kreują alternatywną rzeczywistość, w której wyolbrzymiają swoje sukcesy. Córka narcyza jest najmądrzejsza, ma najlepszą pracę, jest najpiękniejsza. Jego samochód jest najszybszy, znajomi prestiżowi a dom najdroższy. Narcyzi oczekują specjalnego traktowania, ich nie obowiązują ani normy społeczne, ani uczucia innych ludzi. Jeśli nie zgadzasz się z powyższym, zostajesz przez osobę zaburzoną narcystycznie opatrzony/na dopiskiem ZAZDROŚNIK i lądujesz na jego nienawistnej, czarnej liście wrogów. Powód? Właśnie zrobiłeś/aś rysę na lustrze, w którym osoba zaburzona się przegląda.

 

Bierną lub czynną agresję jako odpowiedź na najmniejszą krytykę

Dlaczego narcyz agresywnie reaguje na wspomnianą rysę na szkle? Ponieważ jego wnętrze skrywa uczucie niepewności, obniżona samoocena, wstyd i  upokorzenie – oto podstawy tego zaburzenia. Narcyz oczekuje podziwu, ponieważ wcześniej nie otrzymał niezbędnych rzeczy do poprawnego funkcjonowania od rodziców.

Potężną zazdrość

Zazdrość tudzież przekonanie, że to właśnie inni narcyzowi zazdroszczą to dewiza ludzi zaburzonych. Jest to widoczne zwłaszcza, gdy znajdzie się ktoś, kto wyrazi wobec dokonań osoby zaburzonej uzasadniony brak podziwu lub ograniczony entuzjazm. Narcyz nie znosi jakiejkolwiek krytyki. Osoba zaburzona oczekuje podporządkowywania się do wykreowanej przez siebie rzeczywistości. Ogromna zazdrość często jest powodem dewaluowania innych w każdy możliwy, nawet najobrzydliwszy, sposób.

Brak empatii

Osoby narcystyczne nie są empatyczne. Nie są zdolne do współodczuwania. Każda ich pomoc najczęściej niesie za sobą obliczenia, których wynikiem jest “ co mogę za to zyskać”? Osoby narcystyczne często wykorzystują swoją pozorną dobroć jako cenne narzędzie manipulacji. Dostałeś od narcyza drogi prezent? Świetnie! Wraz z nim otrzymałeś także pakiet sprytnie wplecionego poczucia obowiązku odwdzięczenia się, zatem droga do manipulacji właśnie została utorowana.

Bardzo często zaburzeni rodzice usiłują manipulować swoimi dziećmi i uzależniać je od siebie. W realizowaniu tych planów przydatne są  ponadczasowe: “ urodziłam Cię i wychowałam” lub “jestem Twoją/im matką/ojcem! Jak możesz nie szanować rodziców?”.  Pamiętajmy, że szacunek nie ma niczego wspólnego z poddaństwem. Nikt, a zwłaszcza rodzic, nie ma prawa do zmuszania Cię do podjęcia określonych decyzji i przesuwania Twoich granic. Nie zostaliśmy urodzeni, by spełniać czyjeś oczekiwania. 

Oczywiście to nie wszystkie cechy osoby zaburzonej narcystycznie.O ile sam rys narcystyczny można dzięki terapii wyplewić, o tyle narcystycznych zaburzeń osobowości nie da się wyleczyć. Na szczęście regularna terapia może pomóc pacjentowi złagodzić skutki tego zaburzenia i nauczyć go życia ze społeczeństwem z korzyścią dla obu stron. 

Poczytaj na Instagramie i Facebooku historie osób, które miały bliskie relacje z narcyzami.